Umożliwia zdefiniowanie zmiennych opartych o strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa oraz określenie sposobu ich kodowania w zakładowym planie kont. Sposób kodowania poszczególnych składników analityki zależy od ich rodzaju np., konta kontrahentów przedsiębiorstwa mogą być budowane na podstawie numeru kontrahenta w bazie danych bądź jego numeru identyfikacji podatkowej NIP. Analityki planu kont są częścią tego planu. Dzięki nim, nie trzeba zakładać oddzielnych kont np., dla różnych kontrahentów.

Wprowadzając nową analitykę należy określić na ilu znakach nastąpi jej kodowanie. Należy pamiętać, aby ich ilość nie była mniejsza od rzeczywistej ilości znaków występujących w danej zmiennej. W przypadku kodowania kontrahentów wg numer NIP, ilość znaków potrzebna do jednoznacznego zidentyfikowania kontrahenta w planie kont, nie może być mniejsza od 10. Ponadto powinniśmy jeszcze ustawić liczbę znaków dla pola dostępnego po numerze NIP, tzw. PoNip, z których będzie budowana analityka kontrahenta. Pole to wprowadza się w danych kontrahenta w celu rozróżnienia oddziału lub firmy o takim samym numerze NIP.

Jeżeli zdefiniujemy kilku kontrahentów z identycznym numerem NIP i nie wprowadzimy im numeru w polu PoNip, lub pole PoNip, będzie dłuższe niż ustalona przez nas liczba znaków PoNip używanych do tworzenia analityki kontrahenta, wówczas księgowania na konta z wybraną analityką kontrahenta, będą oznaczone przez program jako błędne

 Okno edycyjne analityki planu kont

 Opis okna standardowego

  Wyjatki

Opcja dostępna tylko w wersji 
 Opcja służy do tego, aby zmienić numer analityki wpływającej na tworzenie numeru konta. W tabeli wyświetlą się wyjątki, jeśli zostały wprowadzone. Jeśli nie, to należy w oknie Wyjątki dla analityki grup kartotekowych kliknąć Dodaj F3 i jeśli występują zdefiniować wyjątki.

  Pozycje

Opcja dostępna dla analityki definiowanej.
 Gdy wśród dostępnych rodzajów analityk, nie ma spełniających żądany warunek, w tej opcji można zdefiniować pozycje takiej analityki definiowanej.